Η ιστορία αυτή μου συνέβει πριν 4 χρόνια. Εγώ είμουν η μόνη
αυτόπτης μάρτυρας και το περιστατικό κράτησε για πάρα πολύ
λίγο. Κι έτσι όπως θα φαντάζεστε κανεις δε με πιστεψε. Και
μάλιστα επειδή εγω έλεγα την ιστορία αυτή σε πολύ κόσμο
συγγενείς και γνωστούς μας ο πατέρας μου μου είπε ευγενικά
να το βουλωσω και να μην κάνω πια λόγο σε κανένα γι αυτά τα
πράγματα γιατί ταράζω τους κοντινούς συγγενείς του νεκρου.
Δίπλα από το σπίτι της γιαγιάς και του παπού στο χωριό μου
(ο παπούς έχει πεθάνει από το 1987) έμενε ο Χ.. ο οποίος ήταν
πολύ φίλος με τη γιαγιά μου και κάνανε πολύ παρέα τα τελευταία
χρόνια. Hταν πολύ άρρωστος, είχε 200 διαφορετικές αρρώστιες
και τον περιμένανε οι δικοί του. Αλλά δεν τους έκανε το χατίρι
Οι συγγενείς του έπρεπε να τον φροντίζουν συνέχεια και να τον...
αυτόπτης μάρτυρας και το περιστατικό κράτησε για πάρα πολύ
λίγο. Κι έτσι όπως θα φαντάζεστε κανεις δε με πιστεψε. Και
μάλιστα επειδή εγω έλεγα την ιστορία αυτή σε πολύ κόσμο
συγγενείς και γνωστούς μας ο πατέρας μου μου είπε ευγενικά
να το βουλωσω και να μην κάνω πια λόγο σε κανένα γι αυτά τα
πράγματα γιατί ταράζω τους κοντινούς συγγενείς του νεκρου.
Δίπλα από το σπίτι της γιαγιάς και του παπού στο χωριό μου
(ο παπούς έχει πεθάνει από το 1987) έμενε ο Χ.. ο οποίος ήταν
πολύ φίλος με τη γιαγιά μου και κάνανε πολύ παρέα τα τελευταία
χρόνια. Hταν πολύ άρρωστος, είχε 200 διαφορετικές αρρώστιες
και τον περιμένανε οι δικοί του. Αλλά δεν τους έκανε το χατίρι
Οι συγγενείς του έπρεπε να τον φροντίζουν συνέχεια και να τον...
πηγαίνουν σε γιατρούς και σε νοσοκομεία. Αυτός κάθε απόγευμα
ερχότανε στη γιαγιά μου αν ήταν καλά και μπορούσε να περπατήσει
για να πιούνε καφέ και για κουβεντούλα. Καμιά φορά αν ήταν καλά
αυτός και είχε δυνάμεις πηγαίνανε για περίπατο.
Μια μέρα ήμουν στη γιαγιά μου και την βοηθούσα να μαζέψει τα χαλιά
για το καλοκαίρι. Η γιαγιά μου ζήτησε να κατέβω στο υπογειο του σπιτιού
για να πάρω νάυλον σακούλες να βάλουμε μεσα τα χαλιά. Εγώ κα-
τέβηκα τις σκάλες και βλέπω τότε τον Χ. να ετοιμάζεται να ανοίξει τη
αυλόπορτα και να μπει για να έρθει να βρει την γιαγιά μου. Δεν
τον ήξερα και πολύ καλά και προτίμησα αφού δεν με παρατήρησε
να μην τον χαιρετήσω γιατί ντράπηκα. Πήγα στο υπόγειο και βρήκα
τις σακούλες. Ανεβαίνω σε χρόνο ντετέ και καθώς είμαι στα σκαλιά
ακούω την φωνή της κόρης του Χ να φωνάζει πατέρα! πατέρα! και να
κλαίει. Η γιαγια μου βγήκε στην πόρτα να δει τί τρέχει. Τότε βγαίνει
κι αυτή στην αυλή της και βλέπει την γιαγιά μου και τον υπόλοιπο
κόσμο που είχε βγεί από τα σπίτια του και λέει: πέθανε ο πατέρας μου!
Εγώ νόμισα ότι θα τον είχε χάσει και νόμισε ότι ο γέρος έπεσε κάπου
και πεθανε (είχε βλέπεις και καρδιά) και της λέω: όχι θεία ... εδώ είναι
ο πατέρας σου στη γιαγιά μου. Η γιαγιά μου με κοίταξε πολύ περίεργα!
Τότε η θεία είπε ότι ο πατέρας της έβλεπε τηλεόραση και ξαφνικά έπεσε
κάτω πεθαμένος. Μετά από λίγο ήρθε το ασθενοφόρο και τον πήρε.
Είχε πεθάνει. Αλλά αφού αυτός είχε πεθάνει τότε πως τον είδα εγώ να
μπαίνει στην αυλή μας;;;;;;;; Εγώ δεν ήξερα τι να πω και δεν είπα τίποτα
γιατί η γιαγιά με κοιτούσε πολύ περίεργα. Δεν είπαμε τίποτε άλλο σχετικά
και εγώ μετά από λίγο μπήκα στο αμάξι μου κι έφυγα.
Την επομενη μερα μετά την κηδεια ξαναπήγα στη γιαγιά και με ρώτησε
τότε πως μου ήρθε να πω ότι ο παπούς Χ. ήταν στο σπίτι μας όταν πέθανε.
Εγώ τότε της εξήγησα όλη την υπόθεση πως τον είδα να μπαίνει στη αυλή
μας όταν εγώ πήγαινα για υπόγειο και πως νόμισα ότι είχε ανέβει αυτός
πάνω σε μας. Τότε η γιαγιά μου με σταυρωσε και είπε να μην το πω σε
κανέναν αυτό. Εγώ το είπα και βρήκα τον μπελά μου
