Εποχή χειμώνας,ώρα περίπου δύο τα ξημερώματα.Η βροχή δυσκολεύουν τον οδηγο του αυτοκινήτου που ταξιδεύει για ενα ορείνο χωριό.Μετά από ένα μικρό εκκλησάκι ακουλουθεί ένα γεφύρι με το ποτάμι που λόγω των καιρικών συνθηκών έχει φουσκώσει.
Ο οδηγός περνώντας βλέπει στην άκρη του δρόμου μια νεαρή κοπέλα με γαλήνιο βλεμα και ντυμένη με ένα λευκό λεπτό φόρεμα ενώ δεν φοράει παπούτσια...
Με το που τη βλέπει αρχίζει να ελατώνει ταχύτητα για να σταμάτησει να την βοηθήσει αφού νομισε οτι μπορεί να έχει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα.
Σταματάει λίγα μέτρα πιο πέρα από την κοπέλα,κοιτάζει πίσω από τον καθρέπτη αλλά πουθενά αυτή.Σαστίζει λίγο και εκέινη την ώρα ακούει έναν δυνάτο θόρυβο,κοιτάζει μπροστά και βλέπει το γεφύρι να έχει γκρεμιστεί ενώ το ποτάμι έχει πραγματικά φουσκώσει πολύ.Αν δεν είχε καθυστερήσει με την κοπέλα θα είχε πέσει μέσα.
Σοκαρισμένος το επόμενο πρωι πήγε στον παπά της εκκλησίας που βρισκόταν κοντά στο σημείο εκεινο λέγοντάς του τι έγινε.Ο παπούλης τον ενημέρωσε ότι πρίν χρόνια είχε πνιγεί μια κοπέλα σε αυτό το ποτάμι.Πηγαίνοντας στο σπίτι της κοπέλας τον υποδέχτηκε η ηλικιώμενη μητέρα της όπου και όταν άκουσε αυτά που της είπε του έφερε να δει μια φωτογραφία της κόρη της.Αυτή είναι...Μετά απο αυτό πήγε στον τάφο της όπου και της άναψε το καντηλάκι της.(την ιστορία αυτή την έχω ακούσει σε καφενείο του χωριού μου και συγκεκριμενα το χωρίο που έγιναν αυτά λέγεται οτι είναι ένα γειτονικό του δικού μου)