Marisma de Hinojos,κοντά στην πόλη Cadiz, δείχνουν δύο ορθογώνια κτίσματα μέσα στη...
λάσπη ενώ τριγύρω στο έδαφος διακρίνονται τμήματα ομόκεντρων δακτυλίων.
Ο Γερμανός φυσικός Rainer Kuehne του πανεπιστημίου Wuppertal που μελέτησε τις φωτογραφίες πιστεύει ότι η Ατλαντίδα βρισκόταν σε μια περιοχή της νότιας ακτής της Ισπανίας που καταστράφηκε από πλημμύρες ανάμεσα στο 800 π.Χ. και το 500 π.Χ. Ο Δρ. Kuehne επικαλείται τις περιγραφές του Πλάτωνα για τους ομόκεντρους κύκλους της Ατλαντίδος και υποθέτει ότι τα δύο κτίσματα που φαίνονται στις φωτογραφίες είναι ένας ασημένιος και ένας χρυσός ναός που ήταν αφιερωμένοι στον Ποσειδώνα.
Ωστόσο στις δορυφορικές φωτογραφίες το μέγεθος της υποτιθέμενης Ατλαντίδος φαίνεται να είναι κάπως μεγαλύτερο από εκείνο που αναφέρει ο Πλάτων. Ο Kuehne θεωρεί ότι υπάρχουν δύο πιθανές ερμηνείες για αυτό:ή ότι ο Πλάτων έκανε λάθος στην εκτίμηση του ή ότι η μονάδα μέτρησης που αναφέρει, να ήταν 20% μεγαλύτερη απ' ό,τι παραδοσιακά θεωρείτο μέχρι σήμερα. Αν η δεύτερη περίπτωση είναι ορθή, τότε οι διαστάσεις της μίας εκ των κατασκευών της φωτογραφίας ταιριάζουν σχεδόν ακριβώς με τις διαστάσεις που δόθηκαν από τον Πλάτωνα για το ναό του Ποσειδώνα.
Επίσης ο Kuehne έκανε μερικούς ακόμη ενδιαφέροντες συσχετισμούς:
•Πρώτον, συσχετίζει την αναφορά του Πλάτωνα για την ύπαρξη μιας μεγάλης πεδιάδας στην Ατλαντίδα με την πεδιάδα που σήμερα εκτείνεται από τη νοτιότερη ακτή της Ισπανίας μέχρι τη Σεβίλλη. Ενώ τα ψηλά βουνά που περιγράφονται από τον Πλάτωνα, θεωρεί ότι ίσως είναι οι οροσειρές Σιέρα Μορένα και Σιέρα Νεβάντα.
•Δεύτερον, ο Πλάτων ανέφερε ότι η Ατλαντίδα είχε πλούσια κοιτάσματα χαλκού και άλλων μετάλλων. Και ο Kuehne επισημαίνει το γεγονός ότι στη Σιέρα Μορένα υπάρχουν πλούσια κοιτάσματα χαλκού.
•Ο Πλάτων αναφέρει πολέμους ανάμεσα στους Ατλάντειους και τους λαούς της ανατολικής Μεσογείου. Ο Kuehne παρατηρεί ότι αυτοί οι πόλεμοι θυμίζουν τις επιθέσεις που δέχτηκαν τον 12ο π.Χ. αιώνα η Αίγυπτος, η Κύπρος και άλλες περιοχές της ανατολικής Μεσογείου, από μυστηριώδεις επιδρομείς στους οποίους δόθηκε η ονομασία «άνθρωποι της θάλασσας». Και υποστηρίζει ότι οι «άνθρωποι της θάλασσας» ήταν στην πραγματικότητα οι Ατλάντειοι.
Τα περίεργα χαρακτηριστικά του εδάφους και τα κτίσματα πρωτοεντοπίστηκαν από τον λέκτορα και ερευνητή της Ατλαντίδος Werner Wickboldt, ο οποίος μελετούσε δορυφορικές φωτογραφίες της περιοχής της Μεσογείου σε μια προσπάθεια να εντοπίσει χαρακτηριστικά σημάδια που ταιριάζουν με τις περιγραφές του Πλάτωνα για την Ατλαντίδα. Και όπως δήλωσε για την ανακάλυψη στην Ισπανία: «Αυτός είναι ο μόνος τόπος που φαίνεται να ταιριάζει με τις περιγραφές του Πλάτωνα».
Ενώ πρόσθεσε ότι υπάρχει πιθανότητα οι Έλληνες να παρερμήνευσαν μια αιγυπτιακή λέξη που αναφέρεται στην «ακτογραμμή» με μία άλλη που σημαίνει «νησί» με αποτέλεσμα να υπάρξει λάθος γλωσσική απόδοση και να αναφέρεται η Ατλαντίδα ως νησί στα μετέπειτα κείμενα'
